Hizbut Tahrir Dan Khilafah

Perjuangan untuk menegakkan semula Khilafah begitu sebati sekali dengan Hizbut Tahrir sehinggakan apabila sebut sahaja Hizbut Tahrir, maka perkara pertama yang akan dikaitkan dengannya ialah Khilafah. Bahkan sesetengah umat Islam yang tidak menyukai atau tidak bersetuju dengan Hizbut Tahrir berpandangan bahawa Hizbut Tahrir hanya inginkan Khilafah, sikit-sikit Khilafah, Khilafah, Khilafah. Begitulah sebatinya Hizbut Tahrir dengan Khilafah.

Sebatinya perjuangan menegakkan semula Khilafah dengan Hizbut Tahrir bukannya hanya berlaku dalam proses satu malam, tetapi ianya berlaku dengan usaha yang konsisten oleh para anggota Hizbut Tahrir memperjuangkan Khilafah sejak tahun 1953 lagi. Walaupun Daulah Khilafah yang telah diasaskan oleh Baginda Rasulullah saw telah membawa kesejahteraan hidup yang hakiki kepada seluruh umat manusia dan telah memberikan sumbangan yang sangat besar kepada tamadun dunia selama 1500 tahun kewujudannya. Namun, penjajah-penjajah barat telah berjaya menghapuskan hampir sama sekali Khilafah dalam diri umat Islam ketika mereka menjajah negeri-negeri umat Islam. Sehinggakan ketika umat Islam di seluruh dunia berjuang untuk membebaskan diri daripada penjajahan barat, umat Islam seperti sudah tidak lagi mengenal Sistem Khilafah.

Usaha memburuk-burukkan Sistem Khilafah oleh penjajah-penjajah barat serta segelintir pemimpin dan ilmuan Islam yang terpesona dengan kemajuan yang dikecapi oleh negara-negara penjajah terus berjalan agar bukan sahaja umat Islam tidak mengenali/memahami Sistem Khilafah tetapi turut membencinya. Maka sebab itu, walaupun telah wujud banyak gerakan Islam di seluruh dunia pasca perang dunia ke-2 yang berjuang atas dasar dan slogan Islam menentang sistem serta cara hidup barat, namun menegakkan semula Sistem Khilafah tiada dalam kamus perjuangan mereka, yang ada ialah Negara Islam/Daulah Islam yang agak kabur bentuknya. Manakala pihak nasionalis yang lebih dominan dalam memperjuangkan kemerdekaan daripada penjajahan barat sangat dipengaruhi oleh ideologi kapitalisme ataupun sosialisme. Maka, apabila golongan nasionalis berjaya menerajui tampuk pemerintahan, mereka bukan sahaja tidak ingin menerapkan sistem pemerintahan yang berasaskan hukum-hakam Islam, bahkan turut mencegahnya dengan keras.

Dalam keadaan umat Islam sudah tidak lagi mengenali Sistem Khilafah dan tampuk pemerintahan negeri-negeri umat Islam diterajui oleh golongan nasionalis yang mengenggam kuat ideologi kapitalisme ataupun sosialisme, Syeikh Taqiyuddin An-Nabhani tampil dengan menubuhkan Parti Hizbut Tahrir (Parti Pembebasan) pada tahun 1953 untuk memulakan perjuangan menegakkan semula Daulah Khilafah agar kehidupan Islam seperti generasi umat Islam terdahulu dapat dikembalikan semula. Dakwah menyeru umat Islam berjuang untuk menegakkan semula Khilafah yang dimulakan oleh Syeikh Taqiyuddin An-Nabhani di bumi Palestin telah berkembang satu persatu ke negeri-negeri umat Islam yang lain, khususnya di rantau Arab. Dan  setelah lebih daripada 60 tahun Hizbut Tahrir menempuhi pelbagai cabaran dan ranjau dalam menyeru umat Islam menegakkan semula Khilafah, kini seruan untuk menegakkan semula Khilafah bergema di hampir seluruh negeri-negeri umat Islam, bahkan turut bergema di negara-negara barat termasuklah di Amerika Syarikat dan Britain.

Yang lebih menggembirakan ialah apabila semakin banyak gerakan-gerakan Islam serta umat Islam secara umumnya di seluruh dunia yang sudah mengenali dan akhirnya memahami bahawa sistem pemerintahan di dalam Islam adalah Khilafah. Kembalinya Khilafah dalam diri umat Islam tentunya tidak menyenangkan musuh-musuh Islam khususnya negara-negara barat. Apatah lagi membongkar perancangan jahat serta campur tangan negara-negara barat dalam hal ehwal negeri-negeri umat Islam di seluruh dunia merupakan salah satu aktiviti dakwah Hizbut Tahrir yang sangat menonjol.

Hizbut Tahrir seringkali mengeluarkan pandangan serta analisis terhadap setiap isu ataupun konflik yang berlaku di seluruh dunia khususnya isu yang melibatkan negeri-negeri umat Islam. Perkara ini sangat penting untuk mendidik umat Islam supaya mempunyai pemikiran politik yang berskala global agar setiap krisis atau permasalahan yang menimpa umat Islam di seluruh dunia ketika ini dapat cemati dengan lebih mendalam sehingga ke akarnya. Isu konflik Syria sebagai contoh, Hizbut Tahrir berusaha mendidik umat Islam dengan dengan pelbagai kaedah sama ada melalui penulisan, ceramah, dialog, demonstrasi aman, perbincangan secara individu dan sebagainya bahawa konflik Syria yang berlanjutan sehingga kini adalah kerana campurtangan kuasa-kuasa barat khususnya Amerika Syarikat dan Russia yang ingin menentukan kesudahan kebangkitan umat Islam Syria. Begitu juga dengan konflik yang berlaku di Yaman dan di Iraq, ianya terus bergolak sehingga kini adalah kerana campurtangan kuasa-kuasa barat, bukannya kerana pertembungan di antara Sunnah dan Syiah.

Manakala dalam hal ehwal negeri umat Islam, Hizbut Tahrir sering mendidik umat Islam agar  menilai dengan kritis sistem kehidupan yang diterapkan, adakah ianya merupakan sistem kehidupan yang diturunkan oleh Allah SWT atau ianya merupakan sistem kehidupan yang lahir daripada akal manusia sendiri. Pelbagai kerosakan ataupun kemungkaran yang berlaku sama ada  segi politik, ekonomi, pendidikan, kekeluargaan dan sebagainya diangkat untuk dinilai oleh umat Islam agar dapat difahami akar/punca yang menyebabkan berlaku kerosakan tersebut. 

Sebagai contoh dalam isu kenaikan kos sara hidup. Hizbut Tahrir menjelaskan kepada umat Islam khususnya bahawa kenaikan kos sara hidup yang semakin hari semakin menghimpit kehidupan adalah disebabkan oleh sistem ekonomi kapitalis yang digunakan untuk menguruskan ekonomi negara adalah sistem ekonomi yang pincang kerana ianya lahir daripada akal manusia yang bersifat terbatas. Jadi, kenaikan kos sara hidup hanyalah salah satu daripada kerosakan sistemik yang dihasilkan oleh sistem ekonomi kapitalis. Begitu jugalah halnya dalam kemungkaran lain yang berlaku, Hizbut Tahrir mendidik umat Islam agar meneliti dengan mendalam setiap kemungkaran yang berlaku sehingga dapat menyedari bahawa ianya berpunca akibat tidak diterapkan sistem kehidupan Islam. Seterusnya Hizbut Tahrir menanamkan ke dalam pemikiran umat Islam untuk kembali menerapkan sistem-sistem kehidupan Islam dengan cara membentuk atau menegakkan semula sistem pemerintahan Khilafah.

Oleh itu umat Islam di Malaysia khususnya perlu mengamati dengan teliti dan cermat perjuangan serta pemikiran yang dibawa oleh Hizbut Tahrir sebelum membuat sebarang tomahan ataupun usaha untuk menghalang dakwah yang diperjuangkan oleh Hizbut Tahrir.  Ini kerana adalah satu tindakan yang sangat tidak wajar sama sekali bagi umat Islam menghalang usaha-usaha dakwah memperjuangkan tertegaknya semula Khilafah. 

Menghalang usaha untuk tertegaknya semula Khilafah adalah satu tindakan yang sangat buruk dan hina. Sama ada mereka sedari atau tidak, mereka turut sama melakukan perkara yang sedang dilakukan oleh musuh-musuh Islam khususnya negara-negara barat yang sentiasa berusaha menghalang tertegakknya semula Khilafah. Nauzubillah min zalik.....

Anda Mungkin Juga Meminati :

1. Politik Dan Ekonomi Malaysia Yang Bercelaru
2. Serangan Paris + ISIS = Serang Syria ???
3. Kedudukan Hudud Dalam Politik Malaysia
4. Perbalahan Yang Hanya Merugikan Umat Islam

Serangan Paris + ISIS = Serang Syria ???

Konflik di Syria akan berakhir seperti yang dikehendaki oleh kuasa-kuasa barat khususnya  Amerika Syarikat jika satu rundingan antara  pihak pembangkang/penentang dengan kerajaan rejim Bashar Assad kearah kerajaan baharu di Syria berjaya diadakan. Rundingan sedemikianlah yang telah usahakan oleh Amerika mahupun Russia serta sekutu-sekutu mereka sejak meletusnya kebangkitan rakyat Syria menentang rejim Bashar Assad.  Beberapa individu seperti Moaz Al-Khatib dan Ahmed Jarba telah  diangkat sebagai tokoh yang mengetuai pakatan pembangkang/penentang Syr­ian National Coun­cil, kemudiannya dikenali sebagai Syrian National Coalition untuk berunding dengan kerajaan rejim Bashar Assad.

Namun rundingan demi rundingan yang diusahakan dengan bersungguh-sungguh oleh Amerika Syarikat dan Russia serta dibantu oleh sekutu-sekutu mereka daripada negara-negara umat Islam sendiri seperti Arab Saudi, Qatar dan Turki tetapi tetap sahaja tidak berhasil. Ini kerana Syrian National Coalition hakikatnya tidak mempunyai pengaruh terhadap umat Islam dan bridget-bridget jihad yang berperang menentang kerajaan rejim Bashar Assad.   Individu seperti Moaz Al-Khatib dan Ahmed Jarba hanyalah boneka yang dipopularkan untuk melengkapkan ‘skrip drama’ yang dirancang oleh Amerika Syarikat dan Russia bagi menentukan halatuju kebangkitan rakyat Syria.  

Walaupun Amerika Syarikat dan Russia sependapat perlunya diadakan rundingan untuk membentuk kerajaan transisi atau kerajaan sementara sebelum kerajaan baharu dibentuk di Syria pasca rejim Bashar Assad. Namun mereka tidak sependapat dalam hal menentukan peranan yang dimainkan oleh Bashar Assad dalam proses tersebut. Bagi Amerika Syarikat, Bashar Assad tidak perlu diberikan apa-apa peranan. Sebaliknya Russia menginginkan agar Bashar Assad diberikan peranan yang penting dalam proses pembentukan kerajaan sementara dan juga kerajaan baharu Syria yang ingin dibentuk. Perbezaan inilah yang digembar-gemburkan sebagai punca utama kepada kegagalan beberapa rundingan untuk menamatkan konflik di Syria. Walhal sebenarnya, kegagalan rundingan demi rundingan yang dirancang oleh Amerika Syarikat dan juga Russia adalah berpunca kerana Syrian National Coalition hanyalah boneka yang tidak mewakili rakyat Syria khususnya bridget-bridget jihad yang berperang menentang rejim Bashar Assad.

Perbezaan pendapat di antara Amerika Syarikat dan Russia dalam menentukan peranan Bashar Assad terhadap proses pembentukan kerajaan sementara dan kerajaan baharu di Syria sebenarnya bukalah masalah besar, ianya hanyalah masalah biasa yang boleh diselesaikan sesama mereka. Namun masalah utama yang Amerika Syarikat dan Russia tidak berjaya selesaikan sehingga rundingan kali terakhir iaitu Rundingan Geneva II diadakan ialah membentuk pakatan pembangkang yang mendapat pengiktirafan dan sokongan daripada briged-briged jihad yang berperang di lapangan menentang rejim Bashar. Maka Rundingan Geneva II yang telah berlangsung sebenarnya tidak mempunyai apa-apa makna terhadap political solution yang diinginkan oleh Amerika Syarikat mahupun Russia.

Bagi memastikan Syria tidak jatuh ke tangan briged-briged jihad yang mempunyai cita-cita untuk menegakkan Daulah Khilafah, maka Amerika Syarikat dan Russia telah melancarkan beberapa siri serangan udara bagi mempertahankan kedudukan kerajaan Bashar Assad yang semakin lemah. Beberapa serangan udara Russia yang dilancarkan di sekitar Idib dan Hama hampir kesemuanya mensasarkan kawasan-kawasan yang dikuasai oleh briged-briged jihad yang menentang rejim Bashar Assad, bukan mensasarkan kawasan-kawasan yang dikuasai oleh ISIS walaupun serangan udara yang dilancarkan adalah atas alasan untuk memerangi ISIS.

Mempertahankan kedudukan kerajaan Bashar Assad ketika ini merupakan perkara yang sangat penting bagi Amerika Syarikat dan Russia serta negara-negara barat yang lain. Walaupun mereka menyedari bahkan seluruh dunia turut mengetahui akan kekejaman rejim Bashar Assad yang telah membunuh ratusan ribu serta memusnahkan kediaman yang telah menyebabkan jutaan rakyat Syria hidup sebagai pelarian. Namun Amerika Syarikat dan Russia serta sekutu-sekutu mereka daripada negara-negara barat dan juga negara-negara Islam yang dipimpin oleh para pemimpin yang kianat seperti Arab Saudi, Qatar, Turki, Iran dan Jordan akan terus melakukan sandiwara demi sandiwara agar kerajaan rejim Bashar Assad tidak jatuh ke tangan bridged-bridged jihad. Kejatuhan kerajaan rejim Bashar Assad ke tangan bridged-bridged jihad akan menjadi satu mimpi ngeri bagi Amerika Syarikat dan Russia serta sekutu-sekutu mereka. Oleh itu, mereka akan melakukan apa sahaja percaturan, sandiwara dan sebagainya bagi memastikan mimpi tersebut tidak akan menjadi kenyataan.

Amerika Syarikat dan Russia sama-sama tidak ingin kerajaan rejim Bashar Assad jatuh dan kemudiannya pemerintahan Syria diambil alih oleh bridged-bridged jihad adalah kerana kebanyakkan bridged-bridged jihad yang sedang berjuang menentang rejim Bashar Assad bebas daripada dipengaruhi oleh mana-mana kuasa asing termasuklah Amerika Syarikat dan Russia. Bahkan mereka yakni bridged-bridged jihad di Syria mempunyai keinginan yang kuat untuk menentukan sendiri masa depan Syria pasca kejatuhan rejim Bashar Assad. Berbeza halnya dengan kumpulan-kumpulan penentang di Libya yang berperang untuk menjatuhkan kerajaan rejim Gaddafi. Kumpulan-kumpulan penentang di Libya hakikatnya sangat dipengaruhi oleh kuasa-kuasa asing kerana mereka mendapat sokongan dan bantuan daripada  Amerika Syarikat dan juga NATO bagi menjatuhkan kerajaan rejim Gaddafi.

Maka kesimpulannya, walaupun tidak mudah untuk membuktikan satu persatu dengan bukti yang jelas akan percaturan dan sandiwara kuasa-kuasa besar seperti Amerika Syarikat yang memiliki agensi-agensi perisikan dengan keupayaan yang sangat canggih serta terlatih dalam banyak bidang. Namun dengan hanya melihat apa yang sedang dilakukan oleh Amerika Syarikat dan sekutu-sekutunya di bumi Syria serta negeri-negeri umat Islam yang lain, sebenarnya sudah cukup bagi umat Islam yang menggunakan akal fikirannya untuk memahami dengan jelas bahawa Amerika Syarikat, Russia, Perancis, Britain adalah musuh umat Islam ! Mereka akan melakukan apa sahaja termasuk membunuh umat Islam dengan kejam demi untuk mencapai agenda mereka.

Telah nyata kebencian dari mulut mereka, dan apa yang disembunyikan oleh hati mereka lebih besar lagi. Sungguh telah Kami terangkan kepadamu ayat-ayat (Kami), jika kamu memahaminya. (TQS Ali Imran [3]: 118)

Anda Mungkin Juga Meminati:

1. Syrian Uprising : Kenali Amerika dan Menangi Dua Medan Peperangan
2. Rundingan Geneva 2 Adalah Strategi Amerika Dan Rusia Untuk Merampas Revolusi Umat Islam Syria
3. Kejatuhan Bandar Homs 
   
   
   

Politik Dan Ekonomi Malaysia Yang Bercelaru

Sejak merdeka pada tahun 1957, pasca PRU13 merupakan fasa yang sangat bercelaru dalam politik Malaysia. Kecelaruan politik ini telah diburukkan lagi dengan keadaan ekonomi Malaysia yang berada dalam prestasi yang tidak memberangsangkan ekoran daripada kejatuhan nilai ringgit dan kejatuhan harga minyak dunia. Rakyat marhaen tentunya tidak mempunyai pilihan selain daripada terpaksa menanggung kesempitan hidup akibat daripada kecelaruan politik dan kelembapan ekonomi yang sedang dihadapi oleh negara. Harus diingat juga bahawa rakyat marhaen turut terpaksa menanggung kegusaran dan ancaman keselamatan kesan berantai ekoran daripada politik dan ekonomi yang tidak stabil seperti peningkatan kadar jenayah, isu perkauman, masalah sosial dan lain-lain lagi.

Kecelaruan politik Malaysia ekoran daripada masalah dalaman yang dihadapi oleh parti pemerintah mahupun parti pembangkang sehingga kini kedua-duanya masih belum menunjukkan tanda-tanda ianya akan berakhir dalam masa yang terdekat. Malahan, masalah yang dihadapi oleh kedua-duanya nampaknya menjadi semakin tenat dan bertambah rumit. Jika masalah dalaman yang dihadapi oleh pembangkan membawa kepada berkuburnya Pakatan Rakyat serta berpecahnya parti PAS ekoran daripada penubuhan Parti Amanah Negara oleh bekas tokoh-tokoh penting dalam PAS. Barisan Nasional khususnya UMNO juga tidak dapat mengelak daripada menghadapi perpecahan ekoran daripada beberapa pimpinan tertinggi dan bekas-bekas veteran UMNO yang bukan sahaja tidak lagi menyokong Dato’ Najib selaku Presiden UMNO malah turut menyerang pentadbiran beliau.

Kecelaruan politik  Malaysia dapat juga dilihat daripada situasi politik yang sedang dihadapi oleh kerajaan negeri yang paling kaya dan paling penting di Malaysia iaitu Kerajaan Negeri Selangor yang kini diterajui oleh Azmin Ali selaku Menteri Besar. Selepas PAS memutuskan hubungan dengan DAP serta tidak lagi menyertai Pakatan Harapan, Kerajaan Negeri Selangor yang dibentuk daripada kerjasama politik di antara PKR (14 Kerusi - 1),  DAP (15 Kerusi) dan PAS (15 Kerusi - 2) kini berada dalam keadaan yang tidak menentu. Ini kerana, walaupun DAP dan PAS menjadi seteru politik namun kedua-duanya masih sama-sama berada dalam exco yang diketuai oleh Azmin Ali. Situasi ini sebenarnya menyebabkan Azmin Ali berada dalam keadaan yang sangat sukar untuk mempertahankan kedudukannya sebagai Menteri Besar Selangor. Apatah lagi, beliau dapat menjadi Menteri Besar bukan atas kehendak PKR dan DAP, tetapi atas pendirian PAS yang tidak bersungguh-sungguh secara konsisten menyokong Datuk Seri Datin Dr Wan Azizah sebagai Menteri Besar Selangor bagi menggantikan Tan Sri Khalid Ibrahim.

Di peringkat pimpinan pusat, PKR mempunyai hubungan dan kerjasama politik yang sangat baik dengan DAP berbanding dengan PAS. Namun di Selangor, PAS masih mempunyai kerjasama politik dengan PKR kerana Azmin Ali yang mempertahankannya. Azmin Ali memerlukan sokongan PAS untuk mempertahankan Kerajaan Negeri yang kini diterajuinya. Pimpinan PKR dan DAP sebenarnya tidak dapat membuat banyak perkara untuk menekan Azmin Ali agar memutuskan hubungan dengan PAS kerana bimbang ianya boleh menyebabkan berlakunya percaturan lain yang boleh menyebabkan Kerajaan Pakatan di Selangor jatuh kepada Kerajaan Barisan Nasional. Ditambah pula, PKR sebenarnya masih banyak bergantung dengan undi penyokong-penyokong PAS di kawasan Parlimen dan DUN yang mereka tandingi, termasuklah di Parlimen Gombak dan DUN Bukit Antarabangsa yang telah dimenangi oleh Azmin Ali sendiri.

Dari segi prestasi ekonomi Malaysia ketika ini, kejatuhan harga minyak dunia ternyata memberikan kesan negatif kepada pengurusan kewangan negara. Ini kerana hasil yang berkaitan dengan petroleum merupakan antara sumber terpenting dalam pendapatan negara. Oleh itu, apabila harga minyak dunia terus berada dalam keadaan yang tidak stabil, maka ianya akan menyebabkan kantung kewangan negara akan menjadi tipis untuk menampung perbelanjaan pengurusan dan pembangunan yang semakin meningkat. Kejatuhan nilai ringgit dikala negara sedang menanggung kesan negatif akibat daripada kejatuhan harga minyak dunia ternyata telah menambahkan lagi beban kewangan negara. Negara bukan sahaja terpaksa menanggung kerugian akibat daripada penurunan hasil eksport komoditi utama negara seperti getah dan kelapa sawit tetapi juga turut menyebabkan kos import menjadi semakin mahal. Perkara ini sudah pasti akan menyebabkan industri-industri yang bergantung kepada bekalan import akan menanggung peningkatan kos pengeluaran/operasi.  Situasi ini tentunya secara tidak langsung memberikan impak yang tidak sihat kepada ekonomi negara.

Oleh itu, rakyat marhaen secara keseluruhannya tentu sekali ingin agar Malaysia dapat keluar daripada belenggu politik dan ekonomi yang tidak stabil seperti yang sedang dihadapi ketika ini, supaya Malaysia menjadi sebuah negara yang makmur dan harmoni serta dapat memberikan kesejahteraan hidup kepada rakyatnya. Ingin menikmati kesejahteraan hidup merupakan fitrah bagi semua manusia tidak kira latarbelakang bangsa mahupun agama. Namun persoalan utama dalam kontek Malaysia ialah mampukah Pakatan Harapan merealisasikan impian tersebut ? Berdasarkan petunjuk prestasi pentadbiran mereka di beberapa buah negeri yang pernah dan sedang mereka tadbir, ternyata Pakatan Harapan hakikatnya lebih kurang sama sahaja dengan Kerajaan Barisan Nasional. Bezanya Pakatan Harapan masih ‘kurang dosanya’ berbanding dengan Kerajaan Barisan Nasional kerana mereka masih belum diberikan peluang untuk mentadbir kerajaan Pusat.

Ini adalah hakikat yang tidak boleh dinafikan kerana jika diperhalusi nescaya akan didapati bahawa punca utama yang menyebabkan kecelaruan politik dan ekonomi yang sedang melanda Malaysia ketika ini adalah berpunca daripada sistem demokrasi-kapitalism yang digunakan untuk mengurus dan mentadbir Malaysia. Maka, jika sekalipun para pemimpin Pakatan Harapan mempunyai niat yang murni untuk menjadikan Malaysia menjadi sebuah negara yang makmur dan harmoni nescaya mereka tidak akan dapat menangani kerosakan secara sistematik yang dihasilkan oleh sistem demokrasi-kapitalism.

Penyelesaian yang paling ideal dan telah terbukti keberhasilannya dalam memberikan kehidupan yang sejahtera kepada seluruh manusia ialah mentadbir dan menguruskan negara dengan sistem Khilafah.

Anda Mungkin Juga Meminati :

1. Perubahan Hakiki Perlu Dilakukan Jika Inginkan Kehidupan Yang Lebih Baik
2. Sistem Ekonomi Islam Mewujudkan Kehidupan Yang Sejahtera
3. Masa Depan Pakatan Rakyat Dalam Politik Malaysia

Perjuangan Menukar Kerajaan Vs Perjuangan Menukar Sistem Pemerintahan

Perjuangan menegakkan semula Daulah Khilafah di negara-negara umat Islam merupakan satu perjuangan untuk mengubah sistem pemerintahan yang sedia ada kepada sistem pemerintahan Islam. Sejak Daulah Khilafah yang diasaskan oleh Rasulullah SAW diruntuhkan oleh Mustafa Kamel Ataturk di Turki dengan bantuan daripada kufar barat pada 1924, tiada satu pun negara-negara umat Islam diseluruh dunia yang ditadbir berasaskan sistem pemerintahan Islam. Perjuangan untuk mengubah sistem pemerintahan yang sedia ada tentunya jauh lebih sukar dan mencabar berbanding dengan perjuangan untuk memperbaiki atau mengambil alih teraju pemerintahan yang sedia ada.

Untuk menanamkan keyakinan umat/rakyat kearah perubahan kerajaan yang sedia ada kepada kerajaan baharu tanpa perlu mengubah sistem pemerintahan seperti yang sedang dilakukan oleh parti-parti pembangkang di Malaysia, sudah cukup sukar dan mencabar. Tentunya untuk meyakinkan dan seterusnya membimbing umat/rakyat kearah perubahan sistem pemerintahan sudah pasti jauh lebih sukar dan mencabar.

Bagi parti-parti pembangkang di Malaysia, nampak dengan jelas mereka berusaha dengan bersungguh-sungguh untuk memberikan keyakinan kepada rakyat Malaysia bahawa mereka mampu dan mempunyai keupayaan untuk mentadbir Malaysia dengan lebih baik berbanding dengan kerajaan Barisan Nasional. Ini dapat dilihat daripada aktiviti-aktiviti politik yang dijalankan oleh mereka. Mereka akan memberikan respond dan penyelesaian daripada perspektif mereka terhadap apa jua isu yang melibatkan negara Malaysia. Walaupun liputan mereka daripada media arus perdana sangat terbatas berbanding dengan pihak kerajaan, namun mereka mempunyai cara yang tersendiri untuk menyalurkan maklumat dengan berkesan kepada keseluruhan rakyat Malaysia sehingga dapat membentuk public opinion yang mampu memberi tekanan kepada pihak parti pemerintah.

Selain itu, parti-parti pembangkang turut mempunyai barisan kepimpinan yang berkaliber serta mempunyai keupayaan yang setanding dengan barisan kepimpinan parti kerajaan yang sedang memerintah. Memiliki ramai barisan kepimpinan yang berkaliber, dihormati serta memiliki kemampuan untuk menguruskan negara merupakan antara perkara asas yang perlu ada bagi mendapatkan keyakinan daripada umat/rakyat. Jika parti-parti pembangkang yang berjuang untuk mengambil alih tampuk pemerintahan telah berjaya melahirkan ramai kepimpinan yang berkaliber seperti yang ada sekarang. Tentunya perjuangan untuk menggantikan sistem pemerintahan harus lebih kehadapan dalam melahirkan barisan kepimpinan yang setanding dengan barisan kepimpinan yang dimiliki oleh parti pemerintah mahupun parti-parti pembangkang.

Walaupun perjuangan untuk mengubah sistem pemerintahan lebih sukar dan mencabar, namun itulah sunnah perjuangan yang telah berjaya ditempuhi oleh Rasulullah SAW dan para sahabat. Berkat bimbingan baginda rasulullah SAW, para sahabat dengan penuh keyakinan tanpa sedikitpun keraguan memberikan dan mengorbankan segala yang dimiliki untuk memenangkan perjuangan Islam yang dibawa oleh rasulullah SAW. Sesungguhnya, liku-liku yang telah ditunjukkan oleh rasulullah SAW dalam perjuangan mendirikan sistem pemerintahan Islam yang pertama di Madinah merupakan panduan yang wajib dicontohi dalam memperjuangkan tertegakknya semula Daulah Khilafah di alaf ini.

Oleh itu, perjuangan mengubah sistem pemerintahan dengan menegakkan semula Daulah Khilafah harus menjadikan Islam sebagai asas perjuangannya, bukan kerana yang lain. Asas inilah yang menjadi tunjang kepada perjuangan menegakkan semula Daulah Khilafah yang melayakkan untuk diberkati dan berikan pertolongan daripada Allah SWT. Menjadikan Islam sebagai asas perjuangan tentunya bukan terletak pada slogan atau seruan semata-mata, tetapi yang paling penting ajaran Islam termanifestasi dalam bagaimana gerakan/parti politik Islam itu berpolitik dan ditadbir. Ini kerana hakikatnya, manusia sangat mudah mengatakan itu dan ini, tetapi tidak semestinya ia melaksanakan apa yang diseru dan diperkatakannya. Maka sebab itu Allah SWT mengingatkan.

"Wahai orang-orang yang beriman, kenapa kamu mengatakan sesuatu yang tidak kamu kerjakan? Amat besar kebencian di sisi Allah bahwa kamu mengatakan apa-apa yang tidak kamu kerjakan." (QS. As-Shaff: 2-3).

Adalah sangat penting kemurnian dan kesucian aktiviti politik serta urustadbir sesebuah gerakan/parti politik Islam dijaga dan dipertahankan agar sentiasa selari dengan ajaran Islam. Tidak boleh sama sekali ianya dicemari atau dikotori dengan aktiviti-aktiviti atau urustadbir yang tidak selari dengan ajaran Islam. Daripada setiap aktiviti politik yang dijalankan, sehingga bagaimana struktur pentadbirannya dibentuk, bagaimana permasalahan dalam parti diselesaikan, semuanya mesti selari dengan tuntutan ajaran Islam. Walaupun sesebuah gerakan/parti politik Islam pada mula bergerak sebagai sebuah kutlah yang kecil dan digerakkan oleh orang-orang yang tidak dikenali, namun dengan menjadikan Islam sebagai panduan dalam aktiviti politik dan urustadbirnya, nescaya ianya akan dapat berkembang dengan subur serta dapat memberikan keyakinan kepada umat/rakyat untuk memberikan sokongan terhadap apa yang diperjuangkannya.

Sebaliknya jika aktiviti politik dan urustadbir gerakan/parti politik Islam dicemari dengan perkara-perkara yang tidak selari dengan ajaran Islam. Nescaya bukan sahaja tidak akan dapat berkembang dengan subur serta mendapat sokongan daripada umat/masyarakat, malahan ianya akan turut meletakkan anggota/ahlinya berada dalam ‘kekeliruan’ sehingga tidak tahu apa yang perlu dilakukan. Oleh itu, setiap umat Islam yang telah memahami akan kewajipan berjuang bersama-sama gerakan Islam haruslah berusaha bersungguh-sungguh menjaga dan mempertahankan gerakan/parti politik yang disertainya agar sentiasa menjalankan aktiviti politik dan ditadbir berasaskan tuntutan ajaran Islam.

Anda Mungkin Juga Meminati :

1. KPI Gerakan/Parti Politik Islam
2. Teras Perjuangan Gerakan Islam
3. Isu Perkauman Di Malaysia

Isu Perkauman Di Malaysia

Perpaduan kaum merupakan salah satu elemen utama dalam pembentukan negara bangsa Malaysia yang ada pada hari ini.  Pelbagai dasar dan undang-undang telah dirangka oleh British bagi membentuk perpaduan kaum sebelum Tanah Melayu (kini di Malaysia) diberikan kemerdekaan. Bahkan British turut menekankan bahawa tampuk pemerintahan Tanah Melayu akan diserahkan kepada mana-mana parti politik yang dapat membentuk dan mengekalkan perpaduan kaum selepas British keluar dari Tanah Melayu.  Komitmen British untuk membentuk perpaduan kaum sebelum kemerdekaan diberikan kepada Tanah Melayu adalah disebabkan oleh British mempunyai banyak kepentingan ekonomi di Tanah Melayu. Walaupun sebenarnya jurang perkauman yang wujud di Tanah Melayu ketika itu adalah kesan daripada dasar Pecah Dan Perintah yang dilaksanakan oleh British sendiri.

Melalui dasar Pecah dan Perintah (Pengasingan penempatan mengikut kegiatan ekonomi) British dengan mudah dapat mengawal orang melayu, cina dan india agar sentiasa patuh atau tidak menentang penjajah British. Ternyata dasar tersebut telah berkesan mengekalkan penjajahan British di Tanah Melayu selama lebih daripada 100 tahun. Namun setelah tamat perang dunia ke-2, sentimen anti penjajahan semakin memuncak di seluruh dunia, negara-negara yang dijajah oleh kuasa-kuasa Barat masing-masing inginkan kemerdekaan, termasuklah Tanah Melayu.

Bagi tujuan menyiapkan Tanah Melayu menjadi sebuah negara yang merdeka sesuai dengan kehendak dan kepentingan British, maka British perlu membentuk satu rupa bangsa yang baharu bagi Tanah Melayu. Asas kepada rupa bangsa yang baru ini ialah kaum cina dan india mesti menjadi sebahagian daripada penduduk Tanah Melayu. Ini kerana ketika itu, kaum cina dan india bukan sahaja merupakan tenaga kerja yang menjadi tulang belakang kepada sektor-sektor ekonomi yang dimiliki oleh British, tetapi turut menjadi penggerak kepada ekonomi Tanah Melayu. Walaupun perancangan asal British untuk membentuk rupa bangsa yang baharu bagi Tanah Melayu yang dikenali sebagai bangsa Malayan Union gagal ekoran daripada penentangan yang hebat daripada orang melayu, namun British tetap berusaha agar kaum cina dan india dapat menjadi sebahagian daripada penduduk Tanah Melayu.

Maka, bermulalah siri rundingan demi rundingan yang dikendalikan British diantara orang melayu dengan golongan imigran (orang cina dan india) bagi mencari titik persetujuan yang dapat diterima oleh semua pihak. Mencari titik persetujuan inilah yang dikenali sebagai Kontrak Sosial  yang menjadi asas atau kerangka kepada rundingan di antara orang melayu dengan golongan imigran. Bagi golongan imigran ketika itu, perkara yang menjadi keutamaan mereka ialah kewarganegaraan, manakala orang melayu pula, keutamaan mereka ialah pembelaan dan hak keistimewaan dari segi pendidikan, ekonomi, jawatan dalam kerajaan dan pemilikan tanah.

Kontrak sosial yang dilakukan oleh generasi terdahulu, tentunya sangat dipengaruhi oleh tuntutan dan keperluan yang lebih utama ketika itu. Namun, generasi muda yang tidak mempunyai keutamaan seperti generasi terdahulu serta lahir dan membesar dalam dunia yang semakin terbuka tentunya sangat sukar untuk memahami dan menerima kontrak sosial yang telah dilakukan oleh generasi terdahulu. Maka sebab itu, generasi muda kaum cina dan india pada hari ini sering kali mempersoalkan dan mempertikaikan dasar atau undang-undang yang menurut mereka tidak adil kepada semua. Manakala orang melayu pula, yang sudah biasa membesar dengan pelbagai keistimewaan dan bantuan sering kali hilang akal untuk menjelaskan dengan bernas apabila keistimewaan yang mereka miliki dipersoalkan. Dalam pada itu, walaupun orang melayu memiliki pelbagai keistimewaan dan sering mendapat pelbagai bantuan daripada pihak kerajaan, namun tetap sahaja kekayaan ekonomi negara masih dikuasai oleh kaum cina khususnya. Diskriminasi pekerjaan terhadap orang melayu dalam sektor-sektor swasta yang dimiliki oleh kaum cina merupakan sesuatu yang diketahui umum.

Melihat kepada realiti ini sebenarnya masalah perkauman akan sentiasa menjadi isu yang akan terus membelenggu rakyat Malaysia. Walaupun pelbagai usaha telah dilakukan oleh pihak kerajaan mahu pun oleh parti-parti politik serta badan-badan NGO yang lain bagi memupuk semangat perpaduan antara kaum di Malaysia, namun apa yang pasti, isu perpaduan kaum di Malaysia ketika ini berada pada tahap yang semakin membimbangkan. Kenapa? (Baca : Politik Malaysia : Kenapa Begitu Dan Begini ?)

Anda Mungkin Juga Meminati:

1. Apakah Perancangan Amerika di Syria selepas Kegagalan Rundingan Geneva II ?
2. Gerakan Harapan Baru (GHB)
3. Konflik Yaman : Apakah Kesudahannya ?

Jemputan ke Muktamar Khilafah 2015 oleh Alaa Abu Saleh (with Malay Subti...

Bersih 4.0 Dan Undi Tidak Percaya

Sangat penting bagi pihak pembangkang khususnya DAP, PKR dan GHB mengambil peluang daripada krisis yang sedang melanda pentadbiran Dato’ Sri Najib untuk mengadakan event besar seperti Himpunan Bersih 4.0. Event sebegini bukan sahaja akan dapat menambahkan sokongan rakyat kepada mereka, tetapi juga akan dapat mengukuhkan lagi kerjasama politik yang sedia terjalin sesama mereka. Selain itu, ianya tentu juga akan dapat mengalihkan tumpuan mereka daripada krisis dalaman yang sedang melanda Pakatan Rakyat kepada isu yang membolehkan mereka untuk saling bekerjasama dan berganding bahu. Dengan kata lain, event seperti Bersih 4.0 sedikit sebanyak akan dapat mengelakkan parti-parti pembangkang daripada disibukkan dengan konflik dalaman yang boleh melemahkan lagi kerjasama politik mereka.

Dalam suasana politik dan ekonomi Malaysia ketika ini, serta isu-isu panas yang melibatkan Dato’ Sri Najib sendiri, hakikatnya adalah benar seperti apa yang telah diperkatakan oleh Tan Sri Muhyiddin Yassin bahawa ‘Kalau esok pilihanraya, BN akan kalah’. Ini kerana kegagalan pentadbiran Dato Sri Najib menguruskan dengan baik banyak isu penting yang wujud di dalam  negara seperti isu 1MDB, kenaikan harga barang, kejatuhan nilai ringgit serta isu-isu yang melibatkan diri beliau sendiri seperti kes Altantuya, kehidupan mewah Datin Sri Rosmah dan juga wang derma bernilai RM2.6 billion yang dimasukkan dalam akaun peribadi beliau semakin menimbulkan kemarahan dan kebencian rakyat terhadap Barisan Nasional. Situasi ini tentunya akan memberikan kelebihan serta peluang yang lebih cerah kepada parti-parti Pembangkang untuk memenangi pilihanraya pada PRU14 akan datang.

Oleh itu, tentunya parti-parti pembangkang inginkan agar kemarahan dan kebencian rakyat Malaysia terhadap Barisan Nasional berterusan sehingga ke PRU14 akan datang. Maka, bagi parti-parti pembangkang, jika Dato’ Sri Najib berundur sekarang sudah pasti ianya akan dapat mengurangkan kelebihan mereka untuk menggalahkan BN pada PRU14. Apatah lagi jika pemimpin yang dinaikkan bagi menggantikan Dato’ Sri Najib adalah seorang pemimpin yang dapat bertindak tegas terhadap ‘kesalahan’ yang telah dilakukan oleh pentadbiran Dato’ Sri Najib. Ini kerana, tindakan sedemikian akan dapat meredakan kemarahan dan kebencian rakyat terhadap Barisan Nasional dan seterusnya akan dapat mengembalikan kepercayaan rakyat kepada kerajaan Barisan Nasional.

Maka dengan itu, usul undi tidak percaya yang disuarakan bagi menurunkan Dato’ Sri Najib sebenarnya adalah satu strategi politik yang boleh dilihat daripada dua perspektif yang berbeza. Pertama, bagi Barisan Nasional khususnya UMNO, sama ada usul undi tidak percaya akan dapat menurunkan Najib atau tidak, kedua-duanya sebenarnya akan merugikan UMNO. Ini kerana usul undi tidak percaya terhadap Dato’ Sri Najib akan menambah parahkan lagi perpecahan dalam UMNO. Bukan mudah untuk mencapai satu kesepakatan ahli-ahli Parlimen UMNO yang mewakili 88 kerusi daripada 133 kerusi Parlimen yang dimenangi oleh Barisan Nasional pada PRU13 yang lepas. Realiti sekarang jelas menunjukkan masih ramai ahli-ahli Parlimen UMNO yang begitu kuat mempertahankan Dato’ Sri Najib. Ditambah pula tiada jaminan yang jelas daripada pihak pembangkang bahawa mereka akan menyokong usul undi tidak percaya terhadap Dato’ Sri Najib.

Manakala, dari perspektif pembangkang pula asasnya ialah perpecahan yang berlaku dalam Barisan Nasional serta kekalnya Dato’ Sri Najib sebagai Perdana Menteri sehingga ke PRU14 adalah satu kelebihan kepada mereka. Oleh itu, dari segi strategi politik pihak pembangkang tentunya lebih mengharapkan agar Dato’ Sri Najib akan terus kekal sebagai Perdana Menteri Malaysia sehingga PRU14. Ini kerana, tanpa perlu menyokong undi tidak percaya tetapi hanya membiarkan orang-orang penting dalam UMNO terus menerus mendesak agar Dato’ Sri Najib berundur sudah cukup untuk menyebabkan UMNO semakin berpecah.

Sebenarnya bagi pihak UMNO cara yang paling ideal untuk menyelesaikan masalah mereka ialah dengan cara Dato’ Sri Najib meletakkan jawatan secara ‘paksa-rela’ tanpa perlu melakukan undi tidak percaya di parlimen. Cara ini bukan sahaja dapat menggelakkan perpecahan menjadi semakin bertambah parah dalam UMNO tetapi juga akan memudahkan penganti Dato’ Sri Najib merangka strategi bagi mengembalikan semula keyakinan rakyat kepada Barisan Nasional. Inilah sebenarnya yang sedang dilakukan oleh Tun Mahathir dan pemimpin-pemimpin UMNO sependapat dengan beliau.   Cadangan undi tidak percaya yang turut disuarakan oleh Tun Mahathir hanyalah merupakan antara cara yang dilakukan oleh beliau untuk terus memberikan tekanan kepada Dato’ Sri Najib agar meletakkan jawatan secara ‘paksa-rela’.

Anda Mungkin Juga Meminati :

1. Kabinet Baru Dato' Sri Najib
2. Gerakan Harapan Baru (GHB)
3. Perubahan Hakiki Perlu Dilakukan Jika Inginkan Kehidupan Yang Lebih Baik

Kabinet Baru Dato' Sri Najib

Walaupun rombakan kabinet bukan perkara yang asing dalam politik Malaysia dan merupakan hak Perdana Menteri yang dijamin oleh perlembagaan, namun rombakan kali ini tidak dapat lari daripada hakikat bahawa ianya dilakukan ketika kedudukan Dato' Sri Najib sebagai Perdana Menteri berada dalam keadaan yang sangat goyah. Ini ekoran daripada tekanan yang beliau hadapi daripada beberapa isu khususnya yang berkaitan dengan isu 1MDB dan dakwaan penyaluran wang sebanyak RM2.6 bilion ke dalam akaun peribadi beliau. Dan sama ada ianya berlaku secara kebetulan atau dirancang, pelantikan 4 orang ahli Jawatankuasa Kira-kira Wang Negara (PAC) termasuk Pengerusinya iaitu Datuk Nur Jazlan Mohamed ke dalam kabinet yang baru secara tidak langsung telah menyebabkan siasatan yang sedang rancak dijalankan ke atas 1MDB berada dalam keadaan yang tidak menentu.

Menurut Nur Jazlan semua prosiding yang telah diatur termasuk memanggil orang penting dalam isu 1MDB iaitu Bekas CEO 1MDB Datuk Shahrol Halmi dan Presiden 1MDB ketika ini iaitu Arul Kanda Kandasamy untuk menghadap PAC yang dijadualkan pada Ogos akan ditangguhkan sehingga barisan PAC baharu dilantik pada sidang Dewan Rakyat akan datang. Plot cerita isu 1MDB ini mungkin menjadi semakin bertambah rumit untuk didigest oleh pihak atau rakyat biasa yang menyokong atau sekurang-kurangnya berpendirian bahawa isu 1MDB hanyalah satu propaganda atau usaha pihak-pihak tertentu untuk menjatuhkan Dato' Sri Najib. Ini kerana, isu RM2.6 billion dimasukkan ke dalam akaun peribadi Dato' Sri Najib sudah ada beberapa penafian tidak konsisten daripada menteri-menteri Dato' Sri Najib sendiri. Apabila isu itu timbul, dikatakan ianya adalah fitnah, tidak munasabah Dato' Sri Najib berbuat demikian dan macam-macam lagi. Kini, beberapa orang menteri dalam kabinet baru Najib menyatakan pula bahawa tidak salah untuk mana-mana parti politik menerima dana daripada luar dan terdapat peruntukan dalam perlembagaan UMNO yang membenarkan presiden parti mempunyai akaun amanah bagi pihak parti.

Penamatan perkhidmatan Peguam Negara Tan Sri Abdul Gani Patail atas ‘sebab-sebab kesihatan’ ketika beliau sedang mengetuai pasukan petugas khas pelbagai agensi dalam siasatan berkaitan isu penyalahgunaan dana dan 1MDB tentunya menambahkan lagi kerumitan untuk menyimpulkan bahawa isu 1MDB hanya satu propaganda atau mainan persepsi. Setelah bermacam-macam penafian dan pembelaan dilakukan oleh menteri-menteri Dato' Sri Najib, terbaru, pihak SPRM telah mengeluarkan kenyataan bahawa dana sebanyak RM2.6 billion yang didakwa dimasukkan ke dalam akaun peribadi  Menteri, Datuk Seri Najib Razak adalah sumbangan penderma, bukannya dari dana 1Malaysia Development Bhd (1MDB). Ketika berita tersebut hangat diperkatakan, dilaporkan pula bahawa Ketua Pesuruhjaya SPRM iaitu Tan Sri Abu Kassim Mohamed diarahkan untuk bercuti. Berita ini tentunya akan menambahkan lagi kepeningan dan kerisauan rakyat Malaysia memikirkan masa depan negara yang diurus oleh Dato' Sri Najib bersama-sama dengan para menterinya.

Sama ada Dato' Sri Najib dan para menterinya sedar atau tidak, secara keseluruhannya rakyat daripada pelbagai lapisan golongan sebenarnya  sudah semakin hilang keyakinan dan mula memandang rendah terhadap keupayaan dan kredibiliti mereka dalam menguruskan pentadbiran negara. Keadaan ini tentunya boleh sahaja menimbulkan ketidakpercayaan dan rasa tidak hormat rakyat terhadap institusi-institusi kerajaan yang berperanan menjaga ketenteraman dan kestabilan pentadbiran negara. Apabila keadaan ini menjadi semakin bertambah parah dan tidak terkawal, maka ianya boleh mengundang rasa tidak puas hati rakyat terhadap apa sahaja keputusan dan tindak-tanduk yang dilakukan oleh Dato' Sri Najib dan para menterinya. Rasa tidak puas hati rakyat yang tidak terkawal tentunya boleh mencetuskan keadaan negara yang tidak stabil seperti yang pernah berlaku di negara-negara lain seperti Indonesia, Thailand dan di beberapa buah negara Timur Tengah. Rasa tidak tidak puas hati rakyat terhadap pemerintah di negara-negara tersebut akhirnya diterjemahkan dengan kebangkitan menjatuhkan kerajaan dan digantikan dengan kerajaan yang lain.

Namun, setelah beberapa tahun kerajaan baru mentadbir, tiada perubahan yang mengarah kepada kehidupan yang lebih baik di negara-negara tersebut. Ini kerana perkara utama yang menimbulkan telah menimbulkan pelbagai masalah dalam kehidupan tetap tidak berubah walaupun pemerintah/kerajaannya telah berubah. Perkara utama yang dimaksudkan ialah sistem pemerintahan. Perubahan hakiki yang dapat menjamin kehidupan yang lebih baik adalah dengan cara mengantikan segala sistem pemerintahan ciptaan manusia kepada sistem pemerintahan yang diturunkan oleh Allah SWT. (Baca :Perubahan Hakiki Perlu Dilakukan Jika Inginkan Kehidupan Yang Lebih Baik ).

Anda Mungkin Juga Meminati

1. Apakah Perancangan Amerika di Syria selepas Kegagalan Rundingan Geneva II ?
2. Politik Malaysia : Kenapa Begitu Dan Begini ?
3. Lawatan Obama Ke Malaysia : Umat Islam Mampu Menolaknya, Jika…..

Gerakan Harapan Baru (GHB)

Secara teknikalnya Gerakan Harapan Baru (GHB) memerlukan sokongan daripada ahli-ahli PAS untuk menjadi sebuah parti politik yang kuat.  Tanpa sokongan yang kuat daripada ahli-ahli PAS sendiri, nescaya perjuangan GHB sebagai sebuah parti politik tidak akan kemana dan akan berkubur dalam masa yang singkat. Dengan kata lain, demi untuk menjadi sebuah parti politik yang kuat, GHB tidak punya pilihan selain perlu menarik keluar ahli-ahli PAS untuk menyertai mereka.  Ini kerana walaupun GHB boleh menarik sokongan pengundi-pengundi atas pagar, namun hakikatnya mereka tetap memerlukan ahli-ahli yang berjiwa haraki untuk menjadi tulang belakang kepada gerak kerja perjuangan mereka. Sudah tentu, ahli-ahli PAS adalah merupakan golongan yang paling mereka harapkan dan bukannya ahli-ahli PKR mahupun DAP. Malahan PKR dan DAP sudah tentu tidak akan membenarkan ahli-ahli mereka untuk menyertai GHB, walaupun secara zahirnya PKR dan DAP menyokong perjuangan GHB.

Maka untuk menarik ahli-ahli PAS agar menyertai GHB, para penggerak GHB perlu berusaha untuk membuktikan bahawa pendekatan perjuangan yang dibawa oleh GHB adalah lebih cerah untuk memperolehi kemenangan berbanding dengan pendekatan yang dibawa oleh  PAS ketika ini. Kemenangan apa ??? Tentunya tidak lain tidak bukan melainkan kemenangan menawan pentadbiran Putrajaya daripada Barisan Nasional. Kemenangan menawan pentadbiran Putrajaya merupakan satu cita-cita agung Pakatan Rakyat yang sudah terlalu hampir untuk dikecapi pada PRU13 yang lepas, dan kini peluang tersebut semakin terbuka luas apabila komponen utama parti Barisan Nasional iaitu UMNO dan MIC kini sedang dilanda masalah dalaman yang sangat serious. Ditambah pula, banyak isu semasa seperti isu 1MDB, kejatuhan nilai ringgit dan lain-lain lagi telah memberikan banyak disadvantage kepada kerajaan Barisan Nasional.

Oleh itu, bagi DAP, PKR dan GHB peluang tersebut tidak boleh dipersia-siakan dan sebarang isu yang boleh menimbulkan konflik antara parti-parti dalam Pakatan Rakyat perlu dihindari walaupun ianya merupakan isu yang menyentuh tentang soal prinsip dan matlamat perjuangan parti masing-masing. Bagi GHB keutuhan Pakatan Rakyat untuk menghapuskan kezaliman kerajaan Barisan Nasional adalah yang lebih aula dan perlu diberikan keutamaan berbanding dengan isu-isu lain khususnya tentang isu pelaksanaan hukum hudud. Tindakan PAS yang mengangkat semula isu hudud tanpa berunding terlebih dahulu dengan pimpinan Pakatan Rakyat yang lain dianggap sebagai tindakan yang tidak progresif dan satu pengkhianatan kepada agenda bersama Pakatan Rakyat.

Sehingga kini, walaupun kebanyakkan penggerak utama GHB adalah bekas-bekas pemimpin kanan dalam parti PAS dan telah berjuang bersama PAS selama lebih kurang 30 tahun, namun mereka sendiri masih tidak begitu pasti sejauh mana agenda perjuangan yang mereka bawa dapat menarik sokongan yang kuat daripada ahli-ahli PAS. Maka sebab itu, walaupun sudah terdapat rundingan dan juga pengumuman mengenai pembentukan Pakatan 2.0, namun status GHB sama ada akan bergerak sebagai parti politik atau sekadar bergerak sebagai NGO masih belum jelas. Hal ini sebenarnya merupakan antara petunjuk bahawa Gerakan Harapan Baru adalah sebuah gerakan yang tercetus daripada momentum yang dihasilkan oleh rasa kekecewaan ataupun PUTUS HARAPAN terhadap PAS. Dan momentum tersebut turut dipanaskan lagi dengan sokongan yang diberikan oleh DAP, PKR dan beberapa NGO yang lain.

Tanpa adanya momentum tambahan yang diberikan oleh DAP, PKR dan NGO-NGO lain, nescaya GHB tidak akan mampu untuk mara sehingga ke tahap hari ini. Ini kerana walaupun kebanyakkan penggerak-penggerak GHB adalah terdiri daripada orang-orang yang hebat dalam arena politik Malaysia, namun dalam situasi mereka yang baru sahaja dikecewakan oleh para perwakilan PAS, mereka hakikatnya memerlukan sokongan dan dorongan daripada pihak lain khususnya daripada DAP dan PKR untuk bertindak sejauh apa yang telah mereka lakukan sehingga ke tahap hari ini. Oleh itu, penafian yang keluar daripada mulut-mulut mereka tidak akan dapat menutup hakikat bahawa PKR dan khususnya DAP mempunyai peranan serta pengaruh dalam menentukan ke arah mana kiblat perjuangan GHB.

Oleh itu, bekas-bekas pimpinan kanan PAS yang tewas dalam pemilihan parti baru-baru ini seharusnya tidak bertindak terburu-buru sehingga perlu menubuhkan GHB. Penolakan perwakilan PAS terhadap mereka seharusnya dijadikan iktibar untuk memuhasabah diri bagi melihat kekurangan dan kelemahan diri. Tidak salah sekiranya mereka mengambil sedikit masa untuk bertenang dan membina semula kekuatan diri berbanding terburu-buru untuk menyelamatkan ‘ikatan persaudaraan’ yang sedia terjalin dengan DAP dan PKR. Walau apa pun masih belum terlambat bagi semua pengerak-pengerak GHB untuk mengkoreksi dan menilai semula apa yang sedang mereka lakukan.

Anda Mungkin Juga Meminati :

1. Perubahan Hakiki Perlu Dilakukan Jika Inginkan Kehidupan Yang Lebih Baik
2. Krisis Selangor : Mesyuarat Jawatankuasa Pusat PAS
3. Muktamar PAS Ke 61